paranayak

küçük şeytanlarla yaşıyor, diş etleri kanayan sakallarını bir bir yolan pislik içinde yaşayan birisi o. Tek eksiği biraz düzen. Yeni hayatlar yaşamak umudu var katrandan oluşan ruhunda ve kelebekler orospu çocukları kadar masum kıpırdanıyorlar taş kalbinde. O pis kalpten birilerine daha var varlığını hissediyorum çok sık. Çok artistim ya kendimden üçüncü şahıs gibi bahsediyorum nasılda melankolik değil mi? Size varlığınızı hissettiren değerlerinizi yakmak isterdim benzin döküp, aşağılık yorumlarınızı aileleriniz hakkında yapın bana doğrultmayın o sivri oklarınızı, elinizden alıp atmayan kalbinizi deşerim gram vicdan azabı duymam ve bunu yaparken gram heyecanlanmam zira doğru yaptığımı da düşünürüm hatta kendimi inandırırım düzinelerce de sebep bulurum. Kendimi küllükte unutulan bir sigara gibi hissediyorum, eriyorum lan müsvetteler. Umudunuzun yeşerdiği anda asit yağmuru gibi üstünüze yağmak istiyor her zerrem, her an.